25 Şubat 2019 Pazartesi

Lawê Perîxanê

Belê belê, çîrokek mi jî hebû, heye ûne wekî wayên din. Her kesî û çîroka xwe.

Serpêhatiyên me hemî ya hene, em dibê serpêhatî tu “çîrokê” fêm ke.😉 Jiyan kêm û zêde wekî hev e, heke em bi zimanê -Siya Şevê- bêjin: jiyan jêr û jor wek hev e. Ma qê hewceye, ya dî bêjim?  Bê çiye ew e, ew jor û jêr!!!


    Ez kîme, ji kê me, ji ku me?
Berê ev pirsê me kurmanca ne halo bûn; ti kî yî, ji kûve tê, tê bi ku de çê?  Vilo bûn ezbenî. Beriya niha bi çend salan-zemanê berê ha- niha dem û dewran guherî. Guherîna çi halê çi, sero bino bûye Xwedê Wekîla!!!

      Carekê ez û cîran me, em ketin qirka hev jî go ma tu yê kêyî.ne go ma tu ê kê/î yî ha! Min jî go qê navê bavê min sual kirye. Min got Ê BAVÊ XWW ME!! Nihîta jina bêjê min çi qence gelo;) ne go ma naxwe tu ne yê diya xweyî.
Go: eseh tu zanê ma tî ji bavê xwe yî!!!
Min ne kire tiştek, min ber guhê xwe re berda. Lê bawer bikin, ji Bahwarê! Rokê me go em DNA testîkê bikin ji bo mahkemekê, ew bû jixwe xwîn li çokê ne sekinî bû! Ji ber va pirsa.

Axir hêjî wexta pirs têne pirsîn, xelk dibê qê bela sebeb serê me tevlîhev dikê. Jixwe kêm û zêde jiyan a me tevlîhev e.  Ê alla wekîl mesele tevlîhev in ya min çi yabo quban.

De ka bêjim: ewil ne Kurd bûm. Kurmanc bûm, heya min pî ne avête wê xopana  Zankoya Çukurovayê. Ewil min li xwe ne diniha go bê welle “nezanekî nezaniya xwe” ma jixwe heya min ne ji bayê felekê û ne jî ji  yê payizê hebû. hek hek rojkê min bi çavê serê xwe dî go ez Kurd oxli Kurd. Min jî bi hesabê Rahmî Hekarî lê da û min li ba xwe esl û cinsê xwe gihande Nemrûdê Nemir, rakî xwe gihane Êzdi'yê Aşîtê, rakî xwe jî gihane Ermenî û Kurd ê serhedê!!!(ne vir e, kêm e, ne zêde ye ) Ha niha îja ez bûm Kurd gelî kurdînûsa newlo? Axir  ên îro nizanibê wê law de li filankes meyzêne “tê bê qê ji niklê teyran ketiye, nizanê ku î wekî çêlîkê qijikê ye”. Wekî hina ji we pê hisam gava va ez di guhê gê de ma me….

Şa'r dibê: min jiyana xwe anî bi heya vira.  Va ye ez jî hatim bi heya vir, win jî niha li vir in, vê kêlîkê, kêlîkî dî li dereke dî…
Şûxlê kurmanciyê em lê xin:kin û kut!
Zimanê min na gerê, lê ji niha pêde ez jî ê tirşika xwe li  êgîr kim. Ji ava bîra xwe û çeng xwê jî pê werkim. Hevalên hêja û bi qîmet ev bloga min e. Blog Blog îde ha!!!  min jî wekî S Temo go bes e ma çima ez blogekê ji xwe re navekim?? Bê ka wê çi ji beroj-quşxanê der kevê em ê bi bînin. Silavên bi hezkirin û li hev banîn.

25.2.2019
Cih: guhê gundekî.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder